Weer

Wos je lu, dat ter grofweg drij soorten minsen op de wereld binnen? In d’eerste ploatse dij, dij naargens gain verstand van hebben. Din binnen der lu dij volgens aigen zeggen overaal verstand van hebben. En ten daarden hevve de lu dij van d’eerste baaide soorten profiteren. Mor toch hebben ze ain ding gemain: te pas en te onpas proaten ze over t weer. Doarom bie dizzen t woord “weer”.

t Weer is n gewild gespreksonderwaarp. t Is nooit goud of t deugt nait en dat paast ons minsen persies, omreden je kinnen din in ale weer en wind ais even lekker jeuzeln en kloagen. Veuraal as t weer weer is om n aargernis te dailen. n Boer dij t weer wat tegenzit wordt ook ja vranterg en weerzaik.

Lu mit of zunder weerglas en wel of nait uut Garrelsweer doun zok voak veur as echte weerdeskundegen. Zo hejje de lu dij heur liekdoorn aaltied n meroakels goie weerwikker is. Ze vuilen krek of t waskeweer, heuersweer of fietsersweer wordt. En ze vuilen ook persies aan of de kinder roeg weer in de kop hebben. Din binnen der lu dij bie heur stainswellen aaltied weerpien hebben. Stainswellen steken veuraal as der swoar weer mit dunder en weerlicht op komst is, van dat weer woarin je joen hond ter nog nait op uut sturen, zeg mor. Mor ook as t t mooiste weer van de wereld wordt, kriegen dizze lu der weer last van.

Kiek, as swaalfkes hoog vlaigen, blift t goud weer. As je wat uutlainen mot je mor ofwachten of je t weerom kriegen. En dat n zaike nait veul weerstand het is ook woar. Mor of de volgende olle weerspreuk: t weer en de vraauwen binnen nait te vertraauwen, of dij woar is mout je zulf mor bekieken.

Kiek, op de verholden tussen man en vraauw zal van weerskanten wel ais n moal wat aan te maarken wezen. Veuraal as aine n verlaaiden nait weerstoan kin. Din kin dij doarnoa wel weer mooi weer speulen willen, zeker is dat, as t miede vlogt, der swoar weer op komst is. Körtom: as de wind krimpt wordt t weer minder. Nou ie weer.